Książka o golfie

Muszę przyznać,  że rady podane w tej książce poukładały mi latające w powietrzu klocki w jeden szereg.
Jak w Matrixie!  Moje rutyny przeszły lekki tuning 😉

Podsumowując wydanie tej książki , jest dla mnie wspaniałym poradnikiem praktycznym zawierającym ogrom sposobów na zabicie monotonii treningów , urozmaicenia ich  czy poradzenia sobie w różnych sytuacjach stresowych. Dobrze dowiedzieć się statystyk i przestać  być wobec siebie zbyt krytycznym  po nie trafieniu na green z 130 metrów : „przecież to dopiero 1 z siedmiu nie udanych uderzeń na rundę” 🙂

„Muszę powiedzieć, że myślałam, że wszystko wiem w kwestii psychologii golfa 🤣 i w jakim błędzie byłam🙈. Bardzo dziękuję za tę książkę, mocno ją polecam!

Dla mnie książka Tomka Zembrowskiego ma formę pamiętnika. Otóż autor szczerze opisuje swoje zmagania z nałogiem, wręcz z uzależnieniem. Jednakże, jak się okazuje w tym przypadku nie ma wyzwolenia z nałogu. Wspomina swój „pierwszy raz”, potem sięga dalej, by wkrótce uzależnić się od golfa ! Na stronach książki czyni to nieustannie, choć czasami w sposób słodki, delikatny, ale też „przerażający i przytłaczający”. Po lekturze mam wrażenie, że golf pojawił się na długo przed narodzeniem historii. Autor zabiera nas do przeszłości i wraca do korzeni golfa, aby wyjaśnić wiele pytań. Na kartach książki pojawia się wiele nazwisk z zaszczytnego grona największych sław golfa

Z czystym sumieniem mogę polecić ją każdemu golfiście, ale myślę że nie tylko dla golfistów jest dedykowana. Twoje mentalne podejście do sportu, które zawarłeś można przełożyć również w biznesie, w życiu prywatnym bo połączyłeś bardzo dużo przestrzeni stąd uważam, że każdy kto ją przeczyta znajdzie coś dla siebie. Książkę podsunęłam mojej nastoletniej córce, która zaczyna swoją przygodę z golfem. Chętnie ją przeczytała więc recenzja jest za nas dwie w sumie. Skoro nastolatka mówi, że to bardzo dobry przekaz, że dużo zrozumiała dzięki temu i na pewno zastosuje to w grze to myślę że więcej pisać nie trzeba. Książka dla odbiorców w każdym wieku, co nie zdarza się przecież często.

To jak lot w kosmos, który otwiera oczy na to jak nauczyć się grać, a przede wszystkim, jak stawiać czoła przeciwnościom, które napotykamy na drivingu, na turniejach i podczas towarzyskiej gry.

Po przeczytaniu książki „Golfowe oświecenie” wiem jak ustawić swoje myśli, z jakim iść nastawieniem na pole, o czym myśleć, a o czym nie. Jak przestać projektować negatywne wyobrażenie innych o mnie, o mojej grze, o moich błędach. Jak ustalić swoją listę przygotowania do uderzenia, tak aby zrobić to skutecznie i sprawnie.

Jednym z najciekawszych dla mnie aspektów jest podejście statystyczne. Jako umysł ścisły i analityczny, nic nie przemawia do mnie równie mocno co garść danych poparta fachową analizą. I to właśnie rozdział 6 („oczekiwania a rzeczywistość”) przemówił do mnie najbardziej. Spowodował, że zacząłem patrzeć na rozegrane rundy w kontekście różnych statystyk uwzględniających mój handicap.

Jeżeli chodzi o bardziej techniczną warstwę książki, lektura była bardzo szybka i przyjemna – informacje były dobrze pogrupowane i łatwo było wrócić później do poszczególnych tematów podczas wizyt na polu. Praktyczne ćwiczenia są dobrze oznaczone i dosyć łatwe do znalezienia.

„Golf jest lekarstwem dla mojego życia, a ta książka – lekarstwem dla golfa”.

Piszę tę recenzje jeszcze zanim „Golfowe oświecenie” miało szansę mi diametralnie pomóc. Zdaję sobie sprawę, że potrzeba czasu, aby osiągnąć wyznaczone cele, ale trzymam w ręku narzędzie, które mi to umożliwia. Miałam już kiedyś podejście do książki na temat treningu mentalnego, ale szybko się poddałam, bo była zbyt ogólna. Dzięki objaśnieniu wiedzy poprzez przykłady z życia golfowego – treść stała się bliższa mojemu sercu, a ja chętniej wykonywałam polecenia z książki.